naar boven  

Neurowetenschappers hebben bewezen dat een diepe ademhaling de geest verandert.

01-06-2018

Moran CerfBy Moran Cerf November 19, 2017
KELLOGG SCHOOL OF MANAGEMENT, NORTHWESTERN UNIVERSITY

Ademen wordt gezien als een automatisch proces dat wordt aangestuurd door de hersenstam - het deel van de hersenen dat dergelijke levensondersteunende functies bestuurt, zoals hartslag en slaappatronen. Maar nieuw en uniek onderzoek, waarbij opnamen zijn gemaakt vanuit de hersenen van mensen die neurochirurgie ondergaan, toont aan dat ademhaling ook je hersenen kan veranderen.

Simpel gezegd, veranderingen in de ademhaling - bijvoorbeeld ademhalen met verschillende snelheden of aandacht schenken aan de ademhaling - bleken verschillende delen van de hersenen te activeren.

Het vermogen van mensen om hun hersenen te beheersen en te reguleren is uniek: bijvoorbeeld het beheersen van emoties, besluiten om wakker te blijven ondanks moe te zijn of gedachten te onderdrukken. Dit in tegenstelling tot dieren. Ademhaling is vergelijkbaar: dieren veranderen hun ademhalingssnelheid niet vrijwillig; hun ademhaling verandert normaal gesproken alleen in reactie op rennen, rusten, enz. Vragen die wetenschappers in deze context deden verbijsteren zijn: waarom zijn mensen in staat om vrijwillig hun ademhaling te reguleren en hoe krijgen we toegang tot delen van onze hersenen die normaal niet onder onze bewuste controle vallen? Is er bovendien enig voordeel in ons vermogen om delen van ons brein te bereiken en te controleren die doorgaans ontoegankelijk zijn? Gezien het feit dat veel therapieën zoals cognitieve gedragstherapie, traumatherapie of verschillende soorten oefeningen, zoals de training van de ademhalingsspier via de Del Ferro methode, ook ingaan op het focussen en reguleren van de ademhaling, was de vraag of het controleren van het ademen enig diepgaand effect op het gedrag heeft.

Deze recente studie geeft uiteindelijk antwoord op deze vragen door te laten zien dat het beheersen van onze ademhaling, extra toegang en synchroniteit tussen hersengebieden oplevert. Dit begrip kan leiden tot meer controle, focus, kalmte en emotionele controle.

De studie, uitgevoerd door post-doctorale onderzoeker, Dr. Jose Herrero, in samenwerking met Dr. Ashesh Mehta, een gerenommeerde neurochirurg in NorthShore University Hospital in Long Island, begon met het observeren van hersenactiviteit wanneer patiënten normaal ademen. Vervolgens kregen de patiënten een eenvoudige taak om hen af te leiden: op een knop klikken wanneer er cirkels op het computerscherm verschenen. Hierdoor kon Dr. Herrero observeren wat er gebeurde wanneer mensen op natuurlijke wijze ademen en zich niet concentreren op hun ademhaling. Hierna werd de patiënten verteld om bewust het tempo van de ademhaling te verhogen en hun ademhaling te tellen. Toen de ademhaling veranderde met de oefeningen, veranderden ook de hersenen. In wezen activeerde de ademhalingsmanipulatie verschillende delen van de hersenen, met enige overlap op de sites die betrokken zijn bij automatisch en opzettelijk ademen.

De bevindingen bieden neurale ondersteuning voor advies die individuen al millennia worden gegeven: in tijden van stress of wanneer verhoogde concentratie nodig is, kan het concentreren op iemands ademhaling of het doen van ademhalingsoefeningen inderdaad de hersenen veranderen. Dit is mogelijk bij toepassing op individuen in verschillende beroepen die extreme focus en behendigheid vereisen. Van atleten is bijvoorbeeld al lang bekend dat ze de ademhaling gebruiken om hun prestaties te verbeteren. Dit onderzoek bewijst de ervaringen uit de praktijk.